یادتون میاد؟

سرمونو می گرفتیم جلو پنکه و می گفتیم: آ آ آ آ آآآآآآآ

پیک نوروزی که شب عید می دادن دستمون حالمونو تا روز آخر عید می گرفت

زنگ آخر که می شد کیف و کوله رو مینداختیم رو دوشمون که زنگ بخوره نفر اولی باشیم که میره بیرون

یه مدت از این مداد تراش های رومیزی مد شده بود و هر کی اونو داشت خیلی باکلاس بود

ماه رمضون که می شد اگه کسی می گفت روزه گرفتم بهش می گفتیم:زبونتو در بیار تا ببینیم که راس گفتی یا نه

سر صف پامونو 180درجه باز می کردیم تا برا رفیق فابریکمون جا بگیریم

آرزومون این بود که وقتی از دوستمون می پرسیدم درستون کجاست ؟ اونا یه درس از ما عقب تر باشن

چقد زجر آور بود صدای شنیدن آهنگ مدرسه ها باز شده اونم اول مهر

دبستان که بودیم معلم بهداشت یه ساعتایی میومد و با مدادامون لای موهامونو نگاه می کرد

بچه بودیم...وچه زود گذشت لذت های دوران کودکی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

فارس نژاد پرست نیست،مگر کورش نژاد پرست بود؟

رشتی بی غیرت نیست،مگر میرزا کوچک خان بی غیرت بود؟

مازندرانی ها کله ماهی خور نیست،مگر نیما کله ماهی خور بود؟

لر  هالو نیست،مگر لطفعلی خان هالو بود؟

ترک زبان عرعر نمی کند،مگر شهریار عرعر می کرد؟

قزوینی همجنس باز نیست،مگر علامه دهخدا همجنس باز بود؟

خراسانی بادیه نشین و بدوی نیست،مگر دکتر شریعتی بادیه نشین بود؟

.

.

.

بلکه اینان ستونهای ایرانند

دارم عادت میکنم به اینکه حرفی نداری

میخونم توی چشات که دیگه دوسم نداری

دارم عادت میکنم به اینکه تنها بمونم

نمیخوام بیشتر از این تورو پشیمون ببینم

نگران من نباش صدات تو گوشم میمونه

وقتی نیستی تو شبام برام لالایی میخونه

میگه: اون روزا گذشت که عاشق چشات بودم

 منو ببخش دیگه نمیخوام بمونم

میدونم! بودنت فقط از روی عادته

میدونم گذشتن از من واسه تو چه راحته

دست تو، تو دست من چه سرد و بی حرارته

فقط این دل منه که واسه تو بی طاقته....

قلب من باز ترك خورد و شكست

 چشم من باز گريست،

باز هنگام سفر بود و من از چشمانت مي خواندم

كه به آساني از اين شهر سفر خواهي كرد،

و از اين عشق گذر خواهي كرد، و نخواهي فهميد،

بي تو اين باغ پر از پاييز است!!!

در جلسه ی امتحان عشق

من ماند ام و یک برگه ی سفید

یک دنیا حرف نا گفتنی

یک بغل تنهایی و دل تنگی

درد دل من در این کاغذ کوچک جا نمیشود

در این سکوت بغض الود قطره ی کوچکی هوس سرسره بازی میکند

 و برگه ی سفیدم عاشقانه قطره را به اغوش میکشد

عشق تو نوشتنی نیست

در برگه ی سفیدم کنار ان قطره یک قلب کوچک میکشم

        وقت تمام است

                          برگه ها بالا

                 زندگی یباست....

      سر برون اوردن گل از درون برف

       تاب نرم رقص ماهی ها در بلور اب

       بوی خاک عطر باران خورده در کوهسار

       خواب گندمزار در چشمه ی مهتاب...

                 اری,اری زندگی زیباست.....

میخواستم زندگی کنم  راهم را بستند

ستایش کردم گفتند خرافات است

عاشق شدم گفتند دروغ است

گریستم گفتند بهانه است

خندیدم گفتند دیوانه است.

دنیا را نگه دارید

                   میخواهم پیاده شوم...........!

چنگیز میشوم که سلاخی کنم تمام دیروز های قشنگم را

که بتازم بر تمام قاصدک های مهاجری که از تو خبر می ارند

امروز با همه ی دنیا قهرم

اما تو صدایم کن

برمیگردم...

سادگی کودکانه ام را میبینی؟